14 november 2016
Post!!

Lief dagboek,

Elke keer verheug ik mij er weer op om thuis te komen en te zien of er post is. Steeds vaker komen er enveloppen met lapjes door de deur. Of worden gebracht door de pakjesbezorger. Ik vind het zo bijzonder leuk dat er allemaal mensen in het land mee-breien aan de warme deken voor Groningen. De lapjes die nu via de post komen, komen vooral van vrouwen uit het westen en zuiden van het land. Zij hebben gereageerd op een oproep van Milieudefensie in hun blad Actief. Met de lapjes komen meestal ook hele lieve kaartjes. Ik bewaar alles omdat dit straks in de expositie kan die het dorp Rottum bij het project gaat inrichten in hun kerk. 

Ik krijg ook echt een band met de vrouwen die mee-breien. Ik ken ze niet, weet niet hoe ze eruit zien, maar wel waar ze vandaan komen, hoe ze heten en welke lapjes ze hebben gebreid. Ik voel me met ze verbonden. Uit Barendrecht is een breiclub die nu al ruim 5 vierkante meter heeft gebreid. Ze komen dit binnenkort persoonlijk brengen. Fijn om dan ook de mensen echt te ontmoeten. Met een aantal vrouwen heb ik ook telefonisch contact gehad. Het is zo bijzonder dat mensen mij dankbaar zijn dat ze mee kunnen doen. Dat dit initiatief er is en ze op deze manier kunnen laten blijken hoe ze over de aardbevingsproblematiek denken. Laatst belde ik met mevrouw Griffioen; zij wilde heel graag een grote lap breien van 50 bij 50 cm en daarop allemaal huisjes maken. Of dat wel mocht? Ze was helemaal blij dat het goed was omdat ze er zo'n zin in had. Dit soort kleine vormen van contact maken mij zo gelukkig. Dat je op deze manier iets voor elkaar kunt betekenen met eigenlijk zo'n simpel concept. Dan is het leven zo simpel en fijn.

Tot snel liefs van Agnes