9 december
Gegrepen door de bevingen

Lief dagboek,

Vandaag waren we op uitnodiging van IVN (instituut voor natuureducatie en duurzaamheid) aan het breien op het Hogeland College in Warffum.

Op deze druilige grijze dag reed ik van huis naar Warffum door het prachtige Groningse landschap. Deze keer merkte ik alleen dat ik er niet van kon genieten. Bij elk huis dacht ik, zal dit huis ook schade hebben, hoeveel zorgen hebben de mensen in dit huis door de bevingen. Hoe zal het met de mensen gaan, willen ze misschien verhuizen en raken ze hun huis niet kwijt. Staat deze boerderij leeg, mist hier misschien al een huis in dit dorp. Allemaal vragen die door mijn hoofd gingen. Enigszins aangeslagen kwam ik aan op het Hogeland college.

We hadden vandaag een brei-café met leerlingen van 4 vwo. Zij doen mee aan een project van Scholen voor Duurzaamheid van IVN en het thema van dit project is de Energietransitie. Brenda was vandaag expert op het gebied van gasvrij wonen en tussen de gesprekken door met experts (o.a. de gemeente) konden leerlingen bij ons komen breien. Esther was ook mee! Zij was aanwezig tijdens ons eerste breicafé in Huizinge en vond het erg leuk om vandaag te helpen. Samen met haar moeder Judith is ze ontzettend betrokken.

We hebben veel leerlingen vanmiddag leren breien en veel goede gesprekken gehad over hoe het is om in een aardbevingsgebied te wonen, in 4 vwo te zitten, welke plannen ze hadden bedacht voor de energietransitie, waarom ze voor het hogeland college hebben gekozen...etc. Wat me wel opviel is dat toch een groot gedeelte van de leerlingen niet weet waar het gas voor wordt gebruikt dat in hun eigen achtertuin wordt gewonnen. Ik hoop echt dat ze dit straks allemaal wel tussen de oren hebben na afloop van dit project! Want hoe kun je je druk maken om iets en de verandering teweeg brengen wanneer je niet genoeg kennis van zaken hebt. En deze leerlingen zijn wel de toekomst van dit gebied en zullen zeker een grote bijdrage moeten leveren aan een gasvrij Groningen en daarbij ook het verband zien met de energietransitie.

Moe maar voldaan reed ik terug, mijn hoofd overlopend van alle informatie. Ik ben gegrepen door de bevingen, meer en meer raakt het mij, het krijgt een gezicht. Ik merk dat ik het soms best wel zwaar vind omdat ik mij zo machteloos voel. Hoe hebben we het kunnen laten gebeuren in zo'n ontwikkeld land en laten we alsjeblieft snel zorgen dat er nu ook echt iets gaat veranderen. Laten we ons verbinden en onze krachten bundelen en een duidelijke STOP tegen de overheid zeggen.

Volgende week zondag breien we met de klimaatbeweging in de wolkenfabriek. Ik ben heel benieuwd naar de mensen die zich enorm inzetten om het belang van de energietransitie op verschillende manieren duidelijk te maken. Maar voor nu moet ik het even wat parkeren en mijn emoties een plekje geven. Een warm bad, even terug in mijn lijf en uit mijn hoofd. 

liefs van Agnes