8 februari
Een nieuw geluid

Lief dagboek,

Gisteren was de Fakkeloptocht. Een tocht uit protest tegen de gaswinning, georganiseerd voor de derde keer door de Groninger Bodem Beweging en Milieudefensie. Dit jaar liep ik voor het eerst mee. Samen met Jeroen, mijn jongens en mijn ouders, Brenda, Annneke en Annet en al die duizenden andere mensen. Ik vond het bijzonder, hartverwarmend en indrukwekkend, ik merk dat ik het nog even moet laten landen. Ik hoop echt dat Nederland straks met veel wijsheid naar de stembus gaat en dat de politiek zorgt dat de mensen weer vertrouwen hebben in ze en ze ons niet langer in de kou laten staan. (al gaf het optreden van Rutte bij Eva Jinek gisteravond een enorm gevoel van ongeloof; is dit werkelijk op dit moment onze premier? Ik heb het fragment een aantal keren bekeken, ik hoopte steeds dat die wat anders zei dan wat die zei..... )

Op naar een duurzame samenleving op alle vlakken. Ik zei gisteren gekscherend voor een filmpje van RTV Noord, misschien moeten ze eens gaan breien in Den Haag, dan begrijpen ze elkaar misschien beter. Annie M.G. Smidt schreef er al ooit een liedje over: 'Laat ze breien'. Breien verbindt en dat is wat we nodig hebben in dit land, verbinding met elkaar en geen afscheiding van elkaar; samen één!!

Terug in de bus van de Fakkeloptocht naar huis, kwamen we bekenden uit Eelde tegen. We raakten natuurlijk aan de praat over de hele aardbevingsproblematiek. Pieter vroeg terecht aan mij: en wat heb jij gedaan zodat je minder gas gaat gebruiken. Ik vind dat een goede vraag; want een betere wereld begint natuurlijk bij jezelf. Ik gebruik ook gewoon doodleuk gas om op te koken en mijn huis te verwarmen. Ik vertelde Pieter dat ik al één klein ding heb ondernomen: en dat is het vervangen van mijn fluitketel door een waterkoker (naast dat bij mij sowieso de kachel altijd erg laag staat).

Heel simpel, maar alle kleine beetjes helpen. Ik maak op een dag toch best vaak heet water voor koffie en thee. Ik vertelde hem erbij dat ik wel ontzettend moet wennen. Ik houd namelijk enorm van het geluid van de fluitketel, een nostalgisch iets waar ik even zo'n klein geluksmomentje van kan krijgen. Veel dingen die voor van die kleine momentjes zorgen heb ik de laatste jaren steeds meer afgeschaft uit duurzaamheids-oogpunt (bijvoorbeeld kopen van snijbloemen en het hebben van een blinkend schone badkamer). Dus het was toch best even een ding. Elke dag moet ik toch wel slikken van dit nieuwe geluid. Er is gewoon niets aantrekkelijks aan het geluid van een waterkoker. Dat wordt dus snel mijn gasfornuis vervangen voor elektrisch en dan weer fijn een fluitketel kunnen gebruiken! Iemand een tip wie dit voor mij zal kunnen doen?

liefs van Agnes